Για ένα χαμόγελο...

Γιατί είχα μάθει να λυπάμαι..
Επειδή ήταν όλα λίγο δύσκολα και προσπαθούσα..

Μα όσο κι αν το πάλευα,απογοητευόμουν

Επειδή εσύ ήσουν κρυμμένος
ενώ εγώ σε έψαχνα χωρίς να το ξέρω..

Δεν κατάλαβα γιατί άργησες να ρθεις
αλλά περίμενα..
Είχα επιλογή;

τα μάτια μου όμως είχαν αλλάξει χρώμα

δεν είχαν χρώμα..

ώσπου φώτισαν!

Ξεχνάς να χαμογελάς
ή μήπως σε ξεχνά το χαμόγελο..?

αυτά μπερδεύτηκαν
και αφέθηκα γιατί ήταν δύσκολο να τα ξεμπερδέψω από την αρχή
τόσο δύσκολο..

Για ένα χαμόγελο ξανά ήρθες!
μόνο για ένα δικό μου χαμόγελο

μείνε μαζί μου όμως..
με κούρασε το σκοτάδι..

Και άφησέ με να μαδάω τις μαργαρίτες μου
όσο θα σε σκέφτομαι και θα γελώ..